Łagodna rewolucja w Polsce u schyłku XVIII wieku – Nowa książka

W końcu 2019 r. ukazała się, wydana w Łodzi,  moja nowa książka pt. Łagodna rewolucja w Polsce u schyłku XVIII wieku. Obrady Sejmu Wielkiego i Konstytucja 3 maja (1788-1792).

Praca prezentuje obrady Sejmu Wielkiego (1788-1792), jako najbardziej spektakularnego przejawu dokonującej się w Polsce u schyłku XVIII w. łagodnej rewolucji. Była łagodna rewolucja wielkim, ogólnokrajowym ruchem społecznym, zdominowanym przez silny, na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVIII stulecia, wzrost aktywności politycznej oświeconej, ziemiańskiej szlachty, dążącej do uwolnienia kraju spod zależności rosyjskiej i przeprowadzenia generalnej reformy Rzeczypospolitej.  Podjęte przez Sejm Wielki, w początkach jego obrad, decyzje polityczne przywróciły państwu pełną niezawisłość od Rosji, a intensywne działania reformatorskie parlamentarzystów, posiadając wsparcie oświeconej prowincji szlacheckiej, doprowadziły do odnowy i unowocześnienia Rzeczypospolitej, umożliwiając uchwalenie Konstytucji 3 maja (1791 r.), jako jednej z trzech pierwszych w skali światowej nowocześnie pomyślanych konstytucji.

Praca jest dostępna w formie książkowej zarówno drukowanej jak i elektronicznej:

Edycja Drukowana: Amazon   Amazon UK  Amazon DE 

Edycja Elektroniczna:  KOBO  Barnes & Noble

Sejm Wielki (1788-1792) jako przejaw łagodnej rewolucji (wersja skrócona)

Całokształt osiągnięć Sejmu Wielkiego z Konstytucją 3 maja na czele identyfikować można z pojęciem łagodnej rewolucji, jako ruchem społecznym wyrażającym się niebywałym wzrostem aktywności politycznej oświeconej ziemiańskiej szlachty na rzecz realizacji spektakularnych zamierzeń niepodległościowo-reformatorskich.1 Ów niezwykle silny wzrost aktywności politycznej szlachty, przekładający się na działania sejmowe, nadaje wydarzeniom polskim u schyłku XVIII w. charakter łagodnej rewolucji parlamentarnej, przeciwstawnej gwałtowanym, krwawym poruszeniom społecznym. Najbardziej fundamentalnym przejawem łagodnej rewolucji był obradujący w latach 1788-1792 Sejm Wielki posiadający wsparcie oświeconej prowincjonalnej szlachty. Zdawać jednak należy sobie sprawę z faktu, iż incydentalnie towarzyszyły obradom sejmowym tumultowe poruszenia poselskie, stanowiące pewną namiastkę działań gwałtownych, zaburzających normalny tok prac parlamentarnych. Wkomponowane w nurt wydarzeń łagodnej rewolucji, odwołując się do separatystycznych obrad Izby Poselskiej, odegrały znacząca rolę, zarówno w ukształtowaniu niezawisłości zewnętrznej Rzeczypospolitej, w pierwszych przeprowadzonych reformach, jak i w uformowaniu kompromisu konstytucyjnego.

Czytaj dalej „Sejm Wielki (1788-1792) jako przejaw łagodnej rewolucji (wersja skrócona)”