Życiorys

Urodziłem się 29 kwietnia 1934 r. w Poznaniu, w rodzinie nauczycielskiej. Ojciec Wacław, dr nauk historycznych, wieloletni dyrektor szkół średnich na terenie województwa łódzkiego (Poddębice, Głowno, Konstantynów) i w Łodzi. Matka Joanna z Gładyszów – nauczycielka historii i języka angielskiego w szkolnictwie średnim w Łodzi i w województwie łódzkim. Żona Krystyna z domu Piasecka absolwentka Politechniki Łódzkiej, nauczycielka chemii w szkolnictwie średnim, zawodowym w Łodzi. Córka Dobromiła Szczygielska ukończyła studia anglistyczne na Uniwersytecie Łódzkim i pracuje w tejże Uczelni na stanowisku starszego wykładowcy. Wnuk - Andrzej Wieczorek, absolwent Politechniki Łódzkiej, informatyk.

Do wybuchu wojny mieszkałem wraz z rodzicami w Łodzi. W grudniu 1939 r. zostałem wraz z rodzicami i młodszą siostrą Stanisławą wysiedlony przez Niemców do tzw. Generalnej Guberni. Okres okupacji spędziłem w Węgrowie k. Siedlec. Rodzice pracowali w tajnym szkolnictwie średnim, a ojciec brał udział w ruchu oporu na terenie powiatu węgrowskiego, pełniąc funkcję kierownika Walki Cywilnej Obwodu Węgrowskiego, a następnie Delegata (starosty) rządu londyńskiego na powiat węgrowski; należał do Armii Krajowej. Po ukończeniu wojny powróciłem wraz z rodzicami do Łodzi. W latach 1945-1950 mieszkałem z rodzicami w Poddębicach k. Łodzi, gdzie uczęszczałem do miejscowej szkoły średniej.

W r. 1951 ukończyłem IX Liceum Ogólnokształcące w Łodzi. W tym samym roku zacząłem studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim, które ukończyłem w r. 1955 pod kierunkiem prof. dra Stefana Krakowskiego, przedstawiając pracę magisterską z zakresu historii wojskowości okresu średniowiecza. Po ukończeniu studiów krótko, przez 4 miesiące w ciągu 1956 r., pracowałem w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Łodzi na stanowisku młodszego archiwisty. W r. 1956 rozpocząłem pracę na Uniwersytecie Łódzkim w Instytucie Historii pod kierunkiem naukowym prof. dra hab. Bohdana Baranowskiego, zajmując się problematyką historii gospodarczo-społecznej Polski XVI-XVIII w. Moje zainteresowania naukowe sprowadzały się do badań nad polską kulturą agrarną, historią gospodarstwa wiejskiego, a również strukturą społeczno-własnościową szlachty i dziejami chłopów. W ich wyniku wydałem drukiem 4 pozycje książkowe, szereg artykułów naukowych oraz inne publikacje. W r. 1961 uzyskałem na Uniwersytecie Łódzkim stopień naukowy doktora na podstawie dysertacji pt. Produkcja rolnicza gospodarstwa folwarcznego w Wieluńskiem od XVI do XVIII wieku, opracowanej pod kierunkiem prof. dra hab. Bohdana Baranowskiego. W r. 1965 habilitowałem się na Uniwersytecie Łódzkim z zakresu historii gospodarczej Polski, przedstawiając pracę pt. Gospodarka stawowa na ziemiach południowo-zachodniej Rzeczypospolitej w XVI-XVIII w. Studium z dziejów postępu w dawnym gospodarstwie wiejskim.

Wyrazem środowiskowego uznania dla prowadzonych przeze mnie badań regionalnych nad przeszłością ziemi wieluńskiej (w szczególności zwraca tu uwagę książka: Dzieje ziemi wieluńskiej, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1969, ss. 219) jest uzyskanie Honorowego Obywatelstwa miasta Wielunia (1983 r.).

W wyniku współpracy z Państwowymi Zakładami Wydawnictw Szkolnych opublikowałem drukiem w r. 1960 dwa wydawnictwa źródłowe spełniające rolę pomocy dydaktycznych do nauczania historii w szkole.

Po habilitacji rozpocząłem badania nad polską kulturą polityczną XVI-XVIII w. ze szczególnym uwzględnieniem czasów Oświecenia, a zwłaszcza okresu Sejmu Wielkiego, zwracając m. in. uwagę na wizję przemian reformatorskich prezentowaną przez krąg kołłątajowski oraz stosunek szlachty do przemian reformatorskich i Konstytucji 3 maja. Z zakresu zaprezentowanego tu nurtu badawczego opublikowałem 4 pozycje książkowe oraz ponad 30 artykułów naukowych. Zwieńczenie owych badań stanowi praca książkowa pt. Sejm Wielki (1788-1792). Studium z dziejów łagodnej rewolucji, Łódzkie Towarzystwo Naukowe, [Łódź] 2015, ss. 198.

W r. 1979 uzyskałem tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych, odpowiadający późniejszemu tytułowi profesora. W r. 1990 decyzją Ministra Edukacji Narodowej powołany zostałem na stanowisko profesora zwyczajnego w Uniwersytecie Łódzkim. W r. 2004 przeszedłem na emeryturę jako profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 2004-2006 pracowałem jeszcze w wymiarze ¼ etatu na stanowisku profesora zwyczajnego. W r. 2011 uhonorowany zostałem przez Uniwersytet Łódzki aktem odnowienia doktoratu.

W okresie pracy zawodowej na Uniwersytecie Łódzkim (1956-2006) zatrudniony byłem na stanowiskach: asystenta, starszego asystenta, adiunkta, docenta, profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego.

W latach 1992-2004 kierowałem Katedrą Historii Polski XVI-XVIII wieku, a w ostatnim dwuleciu pracy sprawowałem funkcję kuratora tejże Katedry. W latach 1970-1981 pełniłem obowiązki zastępcy dyrektora Instytutu Historii do spraw dydaktycznych.

W toku wieloletniej pracy akademickiej wypromowałem 3 doktorów i 130 magistrów historii.

Od r. 1965 jestem członkiem zwyczajnym Łódzkiego Towarzystwa Naukowego.

W latach 1980-1983 wchodziłem w skład Centralnego Ośrodka Metodycznego Studiów Nauczycielskich Zespół kierunkowy Historii, a w latach 1986-1989 decyzją Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego powołany zostałem na członka Zespołu Dydaktyczno-Naukowego Nauk Historycznych – Podzespół Historii.

W r. 1995 wyróżniony zostałem Nagrodą Indywidualną Ministra Edukacji Narodowej za książkę pt.: Referendum trzeciomajowe. Sejmiki lutowe 1792 roku.

Jestem odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski (1980), a również Odznaką Tysiąclecia (1966), Honorową Odznaką m. Łodzi (1970), Medalem Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwa i Nauki (1979),

Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1984), Medalem 50-lecia Uniwersytetu Łódzkiego (1995).

Informacja na temat działalności naukowej:

1. H. Żerek-Kleszcz, Profesor Wojciech Szczygielski – szkic do portretu badacza Rzeczypospolitej szlacheckiej, „Przegląd Nauk Historycznych” 2006, R. V, nr 1 (9), s. 7-12 (z fotografią).

Informacje biograficzne:

1. Who Is Who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, wyd. IV 2005, Biogramy, cz. 1 (właściwie: 2); Mak- Ż, s. 3822 (z fotografią).

2. Złota księga nauki polskiej 2000 Naukowcy przełomu wieków, Wydawnictwo Helion 2001, s. 503-504.

3. Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, red. Marek Halawa (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), t. IV; S-Ż, Warszawa 2002, s. 334 (z fotografią).

4. Od redakcji, „Przegląd Nauk Historycznych” 2006, R. V, nr 1 (9), s. 5-6

5. T. Olejnik, Leksykon miasta Wielunia, Wieluń 2007, s. 299 (z fotografią).