Po uformowaniu Sejmu nieustającego, rządzącego, u schyłku 1788 r. i obaleniu Rady Nieustającej, w początkach roku następnego, przystąpiła ziemiańska szlachta do działań na rzecz kształtowania rzeczywistej demokracji szlacheckiej, a więc uwolnionej od dotychczasowej preponderancji magnackiej wraz z pogłębioną suwerennością Sejmu. Przełom polityczny z początków drugiej połowy 1790 r. pozwolił ukierunkować owe zamierzenia szlacheckie w stronę nowocześnie pomyślanych rozwiązań konstytucyjnych. I te jej usiłowania zawładnęły obradami Sejmu.
Przejdź do treści
(ur. 29 kwietnia 1934 w Poznaniu) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Łódzkiego